Kościół rzymskokatolicki w dekanacie Lubliniec, diecezji gliwickiej. Znajduje się na granicy Lublińca i wsi Jawornica, jednak administracyjnie należy do Jawornicy w gminie Kochanowice.

Cmentarz położony przy ulicy Tarnogórskiej, został założony na przełomie XVII i XVIII wieku, powiększony w 1913 roku, niwelując przy okazji grodzisko. Teren cmentarza rozdzielony jest drogą na dwie części. Południowa, starsza, skupia się wokół kościoła p.w. św. Walentego. Aleje obsadzono szpalerami tiu. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1805 roku. Tutaj znajduje się również nagrobek Józefa Lompy. Ponadto jest tu mogiła powstańców śląskich, zbiorowa mogiła żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 roku.

Początki Olszyny datowane są na koniec XIII wieku. W okresie nowożytnym mieszkańcy zajmowali się wypalaniem węgla drzewnego i wydobywaniem rudy żelaza. Wierni z Olszyny uczęszczali do kościoła w Cieszowej, będącego filią  parafii  w   Sadowie. W miejscowości  znajdowała się murowana  kaplica z dzwonem, która została rozebrana w 1873 roku. W jej miejscu postawiono duży głaz narzutowy, który miał chronić miejsce przed plądrowaniem grobowców znajdujących się pod dawną  kaplicą.

Tablica pamiątkowa poświęcona lublinieckim policjantom zamordowanym w Katyniu i Miednoje.

Parafia NMP Królowej w Kokotku jest najmniejszą w Diecezji Gliwickiej i liczy ok. 300 wiernych. W jej skład wchodzą następujące miejscowości i ulice: Kokotek, Posmyk, Leśnica i Pusta Kuźnica. Parafia posiada własną, niewielką świątynię pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej.

Latem na terenie parafii pojawia się wielu przyjezdnych, którzy mają tutaj swoje działki i domki letniskowe lub przebywają na letnich koloniach wypoczynkowych.

Od połowy XVII wieku przez kolejne trzy stulecia jeżowianie należeli do parafii w Sierakowie, a jeszcze wcześniej do Lubecka. Proboszczom lubeckim i sierakowskim świadczyli snopowe – inaczej dziesięcinę, znaną też tutaj jako podatek kościelny w pieniądzu i zbożu. Czynili tak do roku 1871, kiedy razem z mieszkańcami Sierakowa, Molnej, Wędziny i Panoszowa wykupili swoje zobowiązanie za ogólną sumę 1280 talarów. Zgodnie z urzędowym cennikiem (nie było „co łaska”) płacili również za różnorodne czynności duszpasterskie np. od chrztu 4 srebrne grosze czyli czeskie, od ślubu drugiej klasy 1 talar (ok. 32 grosze), od pogrzebu trzeciej klasy – 15, czwartej – 6 czeskich (połowa XVIII wieku). Parafianie przekazywali też kościołowi pieniądze w formie tzw. Fundacji, czyli kwot podlegających normalnemu oprocentowaniu, z czego ksiądz otrzymując pewną część zobowiązany był odprawić określoną ilość mszy.

Altana Drewniana w Ogrodzie Plebańskim znajduje się przy ul. Wolności 1 przy kościele parafialnym w Boronowie.

Konstrukcja Belkowa Altany pochodzi ze starej bramki cmentarnej z 1621 r. (data wypisana na jednej z belek). Natomiast obicie gontowe z I połowy XX wieku.

Obiekt został wpisany do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie UCHWAŁY NR 58/XXV/2012 z dnia 26 września 2012 r.

Obiekt wybudowany w 1707 roku jako budynek mieszkalny dla organisty i jednocześnie nauczyciela w szkole. Pierwszym mieszkańcem był Jarosław Jaroszewicz. W 1819 roku posadę nauczyciela objął Lompa.

Stodoła w Zespole Pofolwarcznym powstała w II połowie XIX wieku. Obecnie stanowi własność prywatną i  pełni funkcję myjni samochodowej, zakładu. Obiekt znajduje się przy ul. Koszęcińskiej w Boronowie.

Stodoła w Zespole Pofolwarcznym została wpisana do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie UCHWAŁY NR 58/XXV/2012 z dnia 26 września 2012 r.

Decyzję o budowie ratusza podjęto w 1848 roku, kiedy to zakupiono działkę pod ten cel. Projekt wykonał architekt Niedner. Sama jednak budowa rozpoczęła się dopiero po wielkim pożarze miasta. Kamień węgielny położono z datą: 24.05.1862r. Jest to również rok ukończenia budowy.