Atrakcje turystyczne - Sieraków Śląski
Wyszukiwarka atrakcji:
Kościół p.w. św. Piotra i Pawła w Sierakowie Śląskim
Kościół parafialny w Sierakowie Śląskim pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła, położony za wsią około 2 km na wschód, z całą pewnością istniał już przed faktem utworzenia w Sierakowie parafii. Był on filialnym kościołem parafii w Lubecku. Pierwotnie budowla była drewniana i powstała prawdopodobnie w początkach XVII wieku. Wizytator z roku 1688 nazywa ją „antiqua et obscura”. Przyjęcie więc na czas powstania początek wieku XVII względnie koniec XVI w tym określeniu ma poniekąd swoje uzasadnienie.
Zespół Pałacowo-Parkowy w Sierakowie Śląskim
Pierwsza wzmianka o Sierakowie pochodzi z 1447 roku. W pierwszej połowie XVI w. właścicielem wioski był Jerzy Diwkowski, który toczył spór o granice majątków z właścicielem Boronowa, ostatecznie rozstrzygnięty w 1533 r. Właściciele Sierakowa bardzo często się zmieniali, o wielu nie posiadamy żadnych informacji. Kolejnym znanym posiadaczem majątku był Jan Roużic z Chelmu, który w pierwszej połowie XVII w. ożenił się z Ewą, córką Jana Koschitzkiego z Łagiewnik. W 1679 r. Jerzy Goschitzki właściciel Sierakowa sprzedał Janowi Jerzemu von Blacha sąsiedni Zwóz. Następnie przez dłuższy czas sierakowskie dobra były w rękach rodu Chambres de Cultis. Od drugiej połowy XVIII w. majątek posiadał Chrystian Gottlieb von Jordan (zm. 1811), ostatni męski przedstawiciel tej linii rodu. W 1788 r. jego córka Anna Szarlota wyszła za mąż za Marcina Ludwika Juske (zm. 1833), który w 1800 r. został adoptowany przez teścia, przyjął nazwisko Jordan i dał początek tzw. nowej linii Jordanów. W drugiej połowie XIX w. majątek kupiła rodzina von Kitzing. Kitzingowie wznieśli istniejący do dziś pałac.
Czytaj dalejKościół pw. św. Jana Nepomucena w Sierakowie Śląskim
Kościółek ten zbudowany z własnych funduszy proboszcza bez udziału patrona, był bardzo skromny, ubogi i maleńki. Ze swą bardzo niska powałą, jednym tylko okienkiem był on raczej wg słów wizytatora (1811) bardziej podobny do więzienia niż do kaplicy. Mieściło się w nim najwyżej 30 osób. Kapliczkę zdobiła jedynie mała wieżyczka z zawieszoną w niej sygnaturką. Brak stałego źródła na pokrycie kosztów remontów i konserwacji dał się kapliczce dotkliwie we znaki. O większych remontach względnie nowych nabytkach w ogóle nie mogło być mowy, a stary inwentarz z biegiem czasu prawie, że nie nadawał się już w ogóle do użytku. W roku 1818 budynek poddano gruntownemu remontowi. Wyklejono na nowo ściany, dano nową podłogę i dach, a w roku 1821 nową podmurówkę. Nową murowaną kaplicę wybudowano w roku 1870. Tak jak poprzednio nadano nowej kaplicy św. Jana Nepomucena za patrona. W związku z rozrastającą się coraz to bardziej parafia, kapliczka wnet okazała się za mała. Proboszcz Wick zabrał się więc do jej rozbudowy i w roku 1904 nowa budowla, stojąca do dziś dnia została ukończona. W roku 2003 została gruntownie odremontowana, dzięki staraniom obecnego proboszcza ks. Marcina Kulisza.
Czytaj dalej