Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Na początku XIX wieku dobra Panoszów i Zborowskie wraz z przyległymi folwarkami były własnością Edwarda von Kościelskiego. Być może to za jego czasów przy folwarku w Patoce wzniesiono pałac, który został przebudowany i powiększony przez księcia Hugo von Radolina, pod koniec XIX w. Książę wywodził się z polskiego rodu rycerskiego – Radolińskich – jego przodkowie posiadali liczne majątki na terenie Wielkopolski.

Pod koniec XVIII w. rodzina uzyskała z rąk króla pruskiego tytuł hrabiowski. Hugo hrabia Radolin-Radoliński w 1888 r. otrzymał tytuł księcia pruskiego i zmienił nazwisko na von Radolin. Mniej więcej w tym samym czasie nabył majątki na Górnym Śląsku, wśród których znalazły się folwarki Panoszów i Patoka. Ostatnim właścicielem przed 1945 r. był Herman Reemtsma.

W 1849 roku kupiec Salomon Courant i restaurator Łazarz Radlauer na skrzyżowaniu obecnej ul. Mickiewicza i Św. Anny wybudowali restaurację i kręgielnię. Restauracja z salą wykorzystywana była do celów kulturalnych i rozrywkowych, odbywały się w niej imprezy teatralne i operetkowe, koncerty i występy, a także działał tu sklep towarzyski. W skład posesji wchodziły również zabudowania gospodarskie oraz budynek mieszkalny, w którym na początku 1884 r. zamieszkali rodzice i rodzeństwo Edyty Stein.