KOŚCIÓŁ ZAMKOWY

Najstarszym koszęcińskim kościołem był tzw. kościół zamkowy pw. Matki Bożej Wniebowziętej i śś. Męczenników Dionizego i Witalisa. Jego budowę w 1609 roku rozpoczął właściciel Koszęcina Andrzej Kochcicki. Przechodząc jednak na luteranizm i popierając Szwedów w wojnie trzydziestoletniej (1618-1648) nie dokończył budowy, a zlicytowany majątek kupił Mikołaj Filip von Rauthen. On to zakończył budowę kaplicy i całego kompleksu pałacowego. 29 lipca 1647 bp wrocławski Karol Franciszek Neander poświęcił kościół. Przy tej okazji ustalono też, że obowiązek utrzymania kaplicy i jej kapelana miał spoczywać na właścicielu zamku. W myśl fundacji ustanowionej przez hr. von Rauthena roztaczał on opiekę religijną nad poddanymi. W 1791 roku fundację, potwierdzając jej moc w sądzie w Brzegu, odnowił królewski radca handlowy hr. Teodor Muetzel. Pozwalała ona koszęcińskim katolikom każdorazowo odwoływać się do sądów, wtedy gdy ich prawa były łamane przez protestanckich właścicieli. Kaplica zamkowa była w rękach katolików do 1908 roku. Wtedy to na mocy ustaleń po wybudowaniu nowego kościoła parafialnego, przeszła w posiadanie protestantów, którymi opiekował się każdorazowy pastor ewangelicki z Piasku.

Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.