Zawsze aktualny rozkład dostępny jest na stronie: www.transportpowiat.pl
jeszcze momencik...
www.transportpowiat.pl
Przewoźnik Robert Opara wprowadza zmiany w rozkładzie na trasie Lubliniec-Lipie Śląskie od dnia 23.07.2024 r.
Sprawdź rozkład (poniżej):
Od 24.06.2024 do dnia 2.09.2024 przewoźnik „PARASOL” Marek Szewczyk zawiesza kursy na linii Lubliniec-Wędzina oraz Lubliniec-Sieraków Śląski.
Przewoźnik GTV BUS wprowadza zmiany w rozkładzie na trasie Grojec - Mzyki od dnia 23.05.2024 r.
Przewoźnik Robert Opara uruchomi nową linię regularnych przewozów osób na trasie Lubliniec-Lipie Śląskie od dnia 22.02.2024 r.
Sprawdź rozkład (poniżej):
Przewoźnik GTV BUS wprowadza zmiany w rozkładzie na trasie Lubliniec - Boronów od dnia 22.02.2024 r.
Przewoźnik TRANS GREGOR Grzegorz Berak uruchomi nową linię regularnych przewozów osób na trasie Lubliniec - Pawełki od dnia 12.02.2024 r.
Sprawdź rozkład (poniżej):
Przewoźnik Robert Opara uruchomi nową linię regularnych przewozów osób na trasie Lubliniec-Sieraków Śląski od dnia 27.12.2023 r.
Sprawdź rozkład (poniżej):
Przewoźnik GTVBUS POLSKA sp. z o.o. wprowadza zmiany w rozkładzie komunikacji zastępczej wiadukt 906 w Lublińcu z dniem 6.12.2023 r.
Przewoźnik Trans Gregor Grzegorz Berak od dnia 27.11.2023 r. zawiesza linię nr 63 Lubliniec-Częstochowa ze względu na niską frekwencję oraz remonty dróg.
Przewoźnik TRANS GREGOR Grzegorz Berak uruchomi nową linię regularnych przewozów osób na trasie Lubliniec - Pietrzaki od dnia 13.11.2023 r.
Sprawdź rozkład (poniżej):
Kościół pw. Narodzenia NMP w Gwoździanach – kościół w Gwoździanach, powiat lubliniecki, diecezja opolska.
Kościół wzniesiony w 1576 r. w Kościeliskach k. Olesna (w pierwotnej lokalizacji pod wezwaniem Nawiedzenia NMP), przeniesiony do Gwoździan w latach 1976-1978. Świątynia usytuowana na sztucznym wzniesieniu, konstrukcji zrębowej z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim zakrystia od zachodu. Nawa na rzucie prostokąta z wejściem bocznym od wschodu. Wieża czołowa przylega do nawy od południa , datowana na XVII/XVIII w. o ścianach szalowanych deskami z hełmem ośmiobocznym, baniastym z latarnią. Dach świątyni siodłowy kryty gontem, nad nawą sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę, nakryta baniastym hełmem. Na zewnątrz ściany pobite gontem. Dawne wyposażenie w nowszym kościele parafialnym w Kościeliskach. Wnętrze świątyni w Gwoździanach – współczesne.
Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
"Diabielski kamień" jest czerwonym granitem będący pozostałością zlodowacenia środkowopolskiego. Granit jest skałą magmową głębinową. Skały magmowe głębinowe zastygają na dużej głębokości, poszczególne kryształy tych skał są dobrze wykształcone.
Granit ten zbudowany jest ze skaleni potasowych (o barwie czerwonej lub różowoczerwonej) z zielonkawą obwódką oligoklazu, kwarcu, hornblendy (ciemny kolor) oraz biotytu (o ciemnej barwie). Obwód kamienia wynosi 510 cm a wysokość 180 cm. Głaz został objęty ochroną prawną w 1957 roku poprzez uznanie za pomnij przyrody nieożywionej.
Północne obrzeże Lublińca zamyka wzniesienie zwane "Kochcicką Górką" (wys. 285 m). Na samym szczycie tego wzgórza stoi masywny bunkier obronny (jeden z czterech znajdujących się w Lublińcu). Powstał on niemal przed samym wybuchem wojny, kiedy to latem 1939 roku rozpoczęto gorączkowe prace przy budowie fortyfikacji dla 7. Dywizji Piechoty.
Na początku XIX wieku dobra Panoszów i Zborowskie wraz z przyległymi folwarkami były własnością Edwarda von Kościelskiego. Być może to za jego czasów przy folwarku w Patoce wzniesiono pałac, który został przebudowany i powiększony przez księcia Hugo von Radolina, pod koniec XIX w. Książę wywodził się z polskiego rodu rycerskiego – Radolińskich – jego przodkowie posiadali liczne majątki na terenie Wielkopolski.
Pod koniec XVIII w. rodzina uzyskała z rąk króla pruskiego tytuł hrabiowski. Hugo hrabia Radolin-Radoliński w 1888 r. otrzymał tytuł księcia pruskiego i zmienił nazwisko na von Radolin. Mniej więcej w tym samym czasie nabył majątki na Górnym Śląsku, wśród których znalazły się folwarki Panoszów i Patoka. Ostatnim właścicielem przed 1945 r. był Herman Reemtsma.
Altana Drewniana w Ogrodzie Plebańskim znajduje się przy ul. Wolności 1 przy kościele parafialnym w Boronowie.
Konstrukcja Belkowa Altany pochodzi ze starej bramki cmentarnej z 1621 r. (data wypisana na jednej z belek). Natomiast obicie gontowe z I połowy XX wieku.
Obiekt został wpisany do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie UCHWAŁY NR 58/XXV/2012 z dnia 26 września 2012 r.
23 lutego 1922 r. Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej zakupiło z przeznaczeniem na Niższe Seminarium Duchowne były Zakład Wychowawczy im. Grottowskiego w Lublińcu. W 1925 r. rozpoczęto prace nad powiększaniem domu, który rozbudowano o dwa skrzydła. We wrześniu 1928 r. ukończono skrzydło zachodnie, a w 1930 r. wschodnie. W latach 1928-31 wybudowano (w ramach skrzydła wschodniego) kościół pw. św. Stanisława Kostki, służący przede wszystkim jako kaplica Niższego Seminarium Duchownego, którą poświęcił bp Stanisław Gall z Warszawy. Od 1956 r. w podziemiach kościoła pw. Świętego Stanisława Kostki, znajduje się kaplica, która nosi wezwanie Matki Bożej Fatimskiej.
Rok powstania: XVIII w.
Figura na dwuwarstwowym, schodkowym stopniu. Święty przedstawiony w kontrapoście, w standardowym stroju, bez stuły. Głowę zwraca w kierunku dużego krzyża trzymanego na lewym ramieniu i podtrzymywanego prawą ręką. Postument w formie słupa o prostokątnym przekroju, na płaskiej stopce. Wydatny, płaski, daszkowy gzyms, ku dołowi zwężający się esowatym profilem. Figura stoi pośrodku wyłożonego kostką rynku, ocieniona przez rozłożysty klon.
Parafia NMP Królowej w Kokotku jest najmniejszą w Diecezji Gliwickiej i liczy ok. 300 wiernych. W jej skład wchodzą następujące miejscowości i ulice: Kokotek, Posmyk, Leśnica i Pusta Kuźnica. Parafia posiada własną, niewielką świątynię pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej.
Latem na terenie parafii pojawia się wielu przyjezdnych, którzy mają tutaj swoje działki i domki letniskowe lub przebywają na letnich koloniach wypoczynkowych.
Pałac Ludwika Karola von Ballestrema znajdujący się w miejscowości Kochcice w powiecie lublinieckim w województwie śląskim.
Kochcice i przylegający do nich majątek ziemski zostały nabyte przez Franciszka von Ballestrema na przełomie XIX i XX wieku. Ofiarował je swojemu synowi, Karolowi Ludwikowi von Ballestremowi, na którego polecenie w latach 1903-1909 zbudowano pałac w stylu neobarokowym. Wokół pałacu założono park – od północy w typie angielskim z dwoma zarybionymi stawami i bogatym drzewostanem, a od południa w stylu francuskim. Ponadto zbudowano gorzelnię i stajnię dla 30 koni. Hrabia Ballestrem uciekł z Górnego Śląska w 1945 roku. Pałac trafia w ręce miejscowej ludności i żołnierzy radzieckich, zostaje ograbiony z dzieł sztuki i częściowo zniszczony. Do roku 1952 w pałacu mieścił się ośrodkiem kolonijnym. Do roku 1962 był ośrodkiem szkolenia Kadr Rolniczych.
Od 20 marca 1963 roku w pałacu funkcjonuje Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji. Pałac jest zachowany w dobrym stanie. Dyrekcja Ośrodka została nagrodzona w 1992 roku Złotym Medalem Ministra Kultury i Sztuki za utrzymanie przypałacowego parku. W sąsiedztwie parku znajduje się kilka budynków gospodarczych z lat 1902-1903.