Tablica upamiętniająca Konrada Mańkę, harcerza i organizatora lublinieckiego ruchu oporu, zamordowanego przez hitlerowców 14 lipca 1942 roku. Tablica umieszczona na budynku, w którym mieszkał i działał w latach 1939-40.

Kapliczka na rzucie prostokąta, z dwuspadowym dachem. W bocznych ścianach niewielkie okna o łukowym zwieńczeniu. Obszerne wejście o łukowym zwieńczeniu, zamknięte metalowymi drzwiami. W szczycie zawieszona skrzynka z figurą Matki Bożej Niepokalanej. Do dachu w szczycie przybity drewniany krzyż.

Obiekt wybudowany w 1707 roku jako budynek mieszkalny dla organisty i jednocześnie nauczyciela w szkole. Pierwszym mieszkańcem był Jarosław Jaroszewicz. W 1819 roku posadę nauczyciela objął Lompa.

Kościół rzymskokatolicki w dekanacie Lubliniec, diecezji gliwickiej. Znajduje się na granicy Lublińca i wsi Jawornica, jednak administracyjnie należy do Jawornicy w gminie Kochanowice.

Budynek starej portierni powstał na przełomie XIX/XX w. i założony został na planie zbliżonym do kwadratu. Budynek wzniesiony jest z cegły otynkowanej i nakryty jest wielospadowym dachem z dachówki w którym mieści się ślepa wystawka. Budynek jest jednokondygnacyjny z dwukondygnacyjną wieżą w narożu. W przyziemiu wieży znajduje się małe okno zamknięte łukiem odcinkowym. Powyżej wieża wsparta jest podporą i po obu stronach której mieści dwa okna w półkoliście zamkniętych wnękach. Wieża nakryta jest dachem płaskim. Pozostałe elewacje budynku zawierają proste otwory drzwiowe i okienne zaakcentowane masywnymi parapetami.

Budynek portierni szpitala jest parterowy z użytkowym poddaszem. Budynek wzniesiony został z cegły i otynkowany. Budynek nakryty jest dachem wielospadowym z wystawką. Budynek posiada prostokątne otwory okienne i drzwiowe obwiedzione tynkowanymi opaskami.

Pierwsza wzmianka o miejscowości, która nosiła nazwę „Lessovie Polonicalis”, pochodzi z 1292 roku. Miejscowość pierwotnie należała do parafii  Lubecko.  Życie religijne skupiało się wokół drewnianego, filialnego kościółka, który nosił wezwanie św. Wawrzyńca, a wzniesiony został z inicjatywy Piotra Bujakowskiego w  1618  roku.  Dzięki  dobremu  uposażeniu  rezydował  przy  nim  duszpasterz   w randze lokalisty. W 1803 roku wybudowano szkołę w Lisowie, do której uczęszczały także dzieci z Chwostka i Koloni Lisowskiej. W 1818 roku, na podstawie układu pomiędzy Prusami a Rosją, ustanowiono przejście graniczne Lisów – Herby, a w wiosce zamieszkał celnik o nazwisku Jonas. Za czasów Sylwiusza von Aulocka, właściciela okolicznych dóbr, wybudowano w Lisowie liczne zakłady: młyny, huty szkła, cegielnię, gorzelnię, tartak i trzy piece do wytopu  rudy.  Z  chwilą  wybudowania  nowego  kościoła  w  Kochanowicach      w 1823 roku  hrabia  Alfred  von  Aulock  zrzekł  się  patronatu  nad  kościółkiem w Lisowie, co sprawiło, że budowla popadła w ruinę. Od tego czasu mieszkańcy Lisowa uczęszczali na nabożeństwa do Kochanowic. W 1889 roku  kościółek  został rozebrany, a pozostałe po nim materiały z rozbiórki sprzedano ogrodnikowi  Kadziochowi  z  Kochanowic,  który  wybudował  z  nich  dom  mieszkalny.  W 1892 roku wybudowano w Lisowie dworzec kolejowy.

Kościół Świętego Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy - murowana świątynia w Lubszy, wzniesiona w II połowie XIV w. lub na przełomie wieków XIV i XV, na miejscu drewnianego. Został on wzniesiony z kamienia pochodzącego z głazów narzutowych, które pozostawił wycofujący się lodowiec. Cały kościół, prócz wieży został otynkowany. Kościół jest orientowany. Zbudowany został w stylu gotyckim z cechami renesansowymi, które zostały wprowadzone w późniejszym czasie. Pierwotnie cały dach pokryty był gontami. Teren kościoła w 1827 r. powiększono o nowy cmentarz.