Kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca, wzniesiony w 1823 r. z fundacji Sylwiusza von Aulock, kościół ten jest obiektem półnoklasycystycznym, wybudowanym jest w stylu empire. Wzniesiony został z fundacji Sylwiusza von Aulocka, dziedzica Kochanowic. Od roku 1853 jest kościołem parafialnym.

Kościół pod wezwaniem św. Anny w Lublińcu wzniesiony został w 1653 roku na ówczesnym przedmieściu. Jego fundatorem był właściciel dóbr lublinieckich, Andrzej Cellary. Świątynia została zbudowana na zrąb, jest jednonawowa, z dachem pokrytym gontem. Wnętrze zaprojektowane zostało w stylu barokowym.

Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Zespół Budynków Szkolnych w Boronowie obejmuje tzw. "Szkołę Niską", "Szkołę Wysoką" oraz Budynek gospodarczy. Znajdują się one przy ulicy Szkolnej 9.

Pierwsza wzmianka o miejscowości, która nosiła nazwę „Lessovie Polonicalis”, pochodzi z 1292 roku. Miejscowość pierwotnie należała do parafii  Lubecko.  Życie religijne skupiało się wokół drewnianego, filialnego kościółka, który nosił wezwanie św. Wawrzyńca, a wzniesiony został z inicjatywy Piotra Bujakowskiego w  1618  roku.  Dzięki  dobremu  uposażeniu  rezydował  przy  nim  duszpasterz   w randze lokalisty. W 1803 roku wybudowano szkołę w Lisowie, do której uczęszczały także dzieci z Chwostka i Koloni Lisowskiej. W 1818 roku, na podstawie układu pomiędzy Prusami a Rosją, ustanowiono przejście graniczne Lisów – Herby, a w wiosce zamieszkał celnik o nazwisku Jonas. Za czasów Sylwiusza von Aulocka, właściciela okolicznych dóbr, wybudowano w Lisowie liczne zakłady: młyny, huty szkła, cegielnię, gorzelnię, tartak i trzy piece do wytopu  rudy.  Z  chwilą  wybudowania  nowego  kościoła  w  Kochanowicach      w 1823 roku  hrabia  Alfred  von  Aulock  zrzekł  się  patronatu  nad  kościółkiem w Lisowie, co sprawiło, że budowla popadła w ruinę. Od tego czasu mieszkańcy Lisowa uczęszczali na nabożeństwa do Kochanowic. W 1889 roku  kościółek  został rozebrany, a pozostałe po nim materiały z rozbiórki sprzedano ogrodnikowi  Kadziochowi  z  Kochanowic,  który  wybudował  z  nich  dom  mieszkalny.  W 1892 roku wybudowano w Lisowie dworzec kolejowy.

Obiekt wybudowany w 1707 roku jako budynek mieszkalny dla organisty i jednocześnie nauczyciela w szkole. Pierwszym mieszkańcem był Jarosław Jaroszewicz. W 1819 roku posadę nauczyciela objął Lompa.

Pochodzący z przełomu XIX i XX wieku pałac był świadkiem historycznych wydarzeń. To w nim m.in. Wojciech Korfanty podpisał odezwę do ludności Śląska, wzywającą ich do zbrojnego powstania przeciw ówczesnemu podziałowi tych ziem pomiędzy Niemcami a Polską. Przez kilkanaście lat pałac pełnił funkcję ośrodka rehabilitacyjnego. Obecnie w jego wnętrzach znajduje się luksusowy hotel i restauracja.

W centrum wsi ulokowany jest kościół pw. św. Jana Chrzciciela z przylegającym cmentarzem, wybudowany w latach 60. XX w.

Kościół pw. Narodzenia NMP w Gwoździanach – kościół w Gwoździanach, powiat lubliniecki, diecezja opolska.

Kościół wzniesiony w 1576 r. w Kościeliskach k. Olesna (w pierwotnej lokalizacji pod wezwaniem Nawiedzenia NMP), przeniesiony do Gwoździan w latach 1976-1978. Świątynia usytuowana na sztucznym wzniesieniu, konstrukcji zrębowej z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim zakrystia od zachodu. Nawa na rzucie prostokąta z wejściem bocznym od wschodu. Wieża czołowa przylega do nawy od południa , datowana na XVII/XVIII w. o ścianach szalowanych deskami z hełmem ośmiobocznym, baniastym z latarnią. Dach świątyni siodłowy kryty gontem, nad nawą sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę, nakryta baniastym hełmem. Na zewnątrz ściany pobite gontem. Dawne wyposażenie w nowszym kościele parafialnym w Kościeliskach. Wnętrze świątyni w Gwoździanach – współczesne.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Kapliczka p.w. Św. Jana Nepomucena w Lubszy powstała pod koniec XVIII wieku.

Kapliczka stoi na terenie ogrodów parafii p.w. Św. Jakuba Starszego z wejściem na ulicę. Obok rośnie stary jawor. Kapliczka ustawiona jest na wzniesieniu, tylna jej część jest niższa, by zachować poziom.