Pałac w Koszęcinie jest siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” od początku istnienia zespołu, w którym niegdyś królowa Marysieńka miała oczekiwać przez kilka tygodni na powrót małżonka Jana III Sobieskiego z odsieczy wiedeńskiej. Jest to jeden z największych w Polsce Zespołów Pałacowo-Parkowych z okresu neoklasycyzmu, zaliczony do I kategorii zabytków. Pałac jest budowlą składającą się z trzech niesymetrycznych skrzydeł. Najpiękniejsze, zachodnie - mieści Salę Balową i wychodzący na park taras, Salę Kominkową oraz Salę Zieloną, w której zachował się okrągły piec kaflowy w stylu empire. Wnętrza Pałacu wykorzystywane są do organizacji różnorodnych spotkań: bankietów, konferencji oraz szkoleń. Przy Kaplicy Pałacowej - obecnie kameralnej sali koncertowej, znajduje się wieża z tarasem widokowym. W obrębie siedziby mieści się także Pawilon im. Elwiry Kamińskiej oraz Dom Pracy Twórczej im. Adolfa Dygacza, które służą jako obiekty widowiskowo-dydaktyczne. Pałac otacza park krajobrazowy w stylu angielskim, założony w połowie XIX wieku, z pomnikami przyrody i malowniczo położonym stawem. Miejsce to znają wszyscy uczestnicy wielkoformatowych imprez plenerowych jak: „Święto Śląska” czy „Cietrzewisko”, które przyciągają corocznie kilka tysięcy osób.

Zarówno zrewitalizowane wnętrza jak i atmosfera historycznego miejsca, w którym od ponad pół wieku pracują i mieszkają artyści oraz „smaczna kuchnia” sprawiła, iż Pałac w Koszęcinie stał się miejscem komfortowego wypoczynku. Dodatkową atrakcją dla gości jest boisko do koszykówki, kort tenisowy oraz wypożyczalnia kijków do Nordic Walking. Wycieczki do siedziby Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, są popularną formą spędzenia wolnego czasu zarówno dla mieszkańców Powiatu Lublinieckiego, jak i turystów z całej Polski.

Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Budynek przy ul. Paderewskiego 7 zbudowano w latach 1894-1895 jako siedzibę "stanów powiatowych". W okresie międzywojennym znajdowało się tu starostwo powiatowe.