Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Powstanie ok. XIX wieku

Budynek szpitala żeńskiego założony został na planie prostokąta z ryzalitem w części środkowej i bocznych. Budynek jest dwu- i trzykondygnacyjny z użytkowym poddaszem. Budynek nakryty jest dachem wielospadowym oraz mansardowym z naczółkiem. W połaci dachu ulokowane są duże lukarny i okna w kształcie powieki.

Budynek starej portierni powstał na przełomie XIX/XX w. i założony został na planie zbliżonym do kwadratu. Budynek wzniesiony jest z cegły otynkowanej i nakryty jest wielospadowym dachem z dachówki w którym mieści się ślepa wystawka. Budynek jest jednokondygnacyjny z dwukondygnacyjną wieżą w narożu. W przyziemiu wieży znajduje się małe okno zamknięte łukiem odcinkowym. Powyżej wieża wsparta jest podporą i po obu stronach której mieści dwa okna w półkoliście zamkniętych wnękach. Wieża nakryta jest dachem płaskim. Pozostałe elewacje budynku zawierają proste otwory drzwiowe i okienne zaakcentowane masywnymi parapetami.

Budynek portierni szpitala jest parterowy z użytkowym poddaszem. Budynek wzniesiony został z cegły i otynkowany. Budynek nakryty jest dachem wielospadowym z wystawką. Budynek posiada prostokątne otwory okienne i drzwiowe obwiedzione tynkowanymi opaskami.