Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Miejscowość Kochanowice należała wcześniej do parafii Lubecko. W 1785 roku utworzono  lokalię  w  Lisowie, do  której  przyłączono  również  Kochanowice. W latach 1812–1815 właściciel Kochanowic, Sylwiusz von Aulock, uczestniczył w kampanii wojennej Prus przeciwko wojskom napoleońskim. Szlachcic uczynił wówczas ślub, że jeśli powróci szczęśliwie do domu, wybuduje z własnych środków kościół w Kochanowicach. Kamień węgielny pod kościół wmurowano 12 marca 1822 roku, a już we wrześniu 1823 roku umieszczono kulę na wieży kościoła. Świątynia jest obiektem późnoklasycystycznym, wybudowanym w stylu empire,   a jej poświęcenie miało miejsce 5 października 1823 roku. W tym samym roku przeniesiono siedzibę dotychczasowej lokalii z Lisowa do Kochanowic, a jej pierwszym  duszpasterzem  został  ks.  Johann  Bernhard.  Elementy wyposażenia kościoła pochodzą od różnych  darczyńców.  Obraz  św.  Wawrzyńca  podarował ks. Schmidt z Nysy, obraz Matki Boskiej Częstochowskiej ufundował zarządca majątku w Kochanowicach – Jakub Graca, a figury św. Sebastiana i św. Rocha podarował ks. Jan Wieczorek z Lubecka.