Polowy schron piechoty do ognia bocznego. Jego uzbrojenie miały stanowić dwa ckm-y na podstawie polowej. Schron zachowany w stosunkowo dobrym stanie, gdyż znajduje się na terenie posesji. Jedna ze strzelnic jest zamurowana, ściany pobielone. Obiekt do niedawna służył jako składzik, teraz zarośnięty pajęczynami. Schronu przed wojną najprawdopodobniej nie zdążono obsypać ziemią. Nosi ślady ostrzału.

Rok powstania: XVIII w.

Figura na dwuwarstwowym, schodkowym stopniu. Święty przedstawiony w kontrapoście, w standardowym stroju, bez stuły. Głowę zwraca w kierunku dużego krzyża trzymanego na lewym ramieniu i podtrzymywanego prawą ręką. Postument w formie słupa o prostokątnym przekroju, na płaskiej stopce. Wydatny, płaski, daszkowy gzyms, ku dołowi zwężający się esowatym profilem. Figura stoi pośrodku wyłożonego kostką rynku, ocieniona przez rozłożysty klon.

Swoistym przedłużeniem rynku jest tzw. Mały Rynek. W przeszłości handlowano tutaj solą z podlublinieckiej Solarni, dlatego plac nazywano dawniej Solnym. Obecnie urządzono tu miejski skwer, w centrum którego postawiono pomnik patronki miasta – Edyty Stein. Twórcą pomnika, powstałego w 2005 roku z inicjatywy Towarzystwa im. Edyty Stein, jest Stanisław Kowalczyk, rzeźbiarz z Lublińca.