W Cesarstwie Habsburgów Zamek Lubliniecki oraz inne dobra miasta przez 55 lat były przedmiotem zastawów, a od 1587 roku kolejno własnością rodów, m. in. Kochcickich. od 1645 roku hr. Cellarych, a od 1727 roku de Garnier. W 1742 r. w wyniku I wojny śląskiej, Dolny Śląsk i Księstwo Opolskie weszły w skład Królestwa Prus. Dlatego zamek stał się własnością kolejnych rodów m. in. hr. F. Grotowskiego i hr. A. Renarda, az wreszcie państwa pruskiego.

W 1849 roku kupiec Salomon Courant i restaurator Łazarz Radlauer na skrzyżowaniu obecnej ul. Mickiewicza i Św. Anny wybudowali restaurację i kręgielnię. Restauracja z salą wykorzystywana była do celów kulturalnych i rozrywkowych, odbywały się w niej imprezy teatralne i operetkowe, koncerty i występy, a także działał tu sklep towarzyski. W skład posesji wchodziły również zabudowania gospodarskie oraz budynek mieszkalny, w którym na początku 1884 r. zamieszkali rodzice i rodzeństwo Edyty Stein.