Ośrodek położony jest wśród Lasów Lublinieckich, nad 120 hektarowym zbiornikiem wodnym Posmyk z własnym molem.

Lasy Lublinieckie słyną z mikroklimatu, malowniczych ścieżek spacerowych i niekończących się tras rowerowych oraz dzikiej zwierzyny.
To doskonałe miejsce do wypoczynku w ciszy i spokoju, aktywnej rekreacji i organizacji imprez okolicznościowych.

Gmina Żydowska utworzyła kirkut w 1845 r. Na jego terenie zbudowano budynek parterowy mieszczący: kaplicę, kostnicę, pomieszczenie rytualnych obmywań, mieszkanie dla grabarza. Kirkut otoczono murem z czerwonej cegły z dwoma bramami, istniejącymi do dnia dzisiejszego oraz podzielono na 3 parcele: osobno chowano dzieci, mężczyzn i kobiety.

W Cesarstwie Habsburgów Zamek Lubliniecki oraz inne dobra miasta przez 55 lat były przedmiotem zastawów, a od 1587 roku kolejno własnością rodów, m. in. Kochcickich. od 1645 roku hr. Cellarych, a od 1727 roku de Garnier. W 1742 r. w wyniku I wojny śląskiej, Dolny Śląsk i Księstwo Opolskie weszły w skład Królestwa Prus. Dlatego zamek stał się własnością kolejnych rodów m. in. hr. F. Grotowskiego i hr. A. Renarda, az wreszcie państwa pruskiego.