Kościół pod wezwaniem św. Anny w Lublińcu wzniesiony został w 1653 roku na ówczesnym przedmieściu. Jego fundatorem był właściciel dóbr lublinieckich, Andrzej Cellary. Świątynia została zbudowana na zrąb, jest jednonawowa, z dachem pokrytym gontem. Wnętrze zaprojektowane zostało w stylu barokowym.

Polowy schron piechoty w odmianie stosunkowo rzadko stosowanej na Śląsku - do ognia czołowego. Schron pierwotnie znajdował się na stacji kolejowej, jednakże po nieudanych próbach rozebrania go, został przewieziony koleją poza miasto i zrzucony do rowu. Dzięki temu można przyjrzeć się szczegółom konstrukcyjnym zwykle niedostępnym do zwiedzania - płyta wylewki pod fundament czy fragmenty zbrojenia stropowego.

Budynek przy ul. Paderewskiego 5 zbudowano w 1909-10 r. W budynku mieścił się dawniej główny urząd statystyczny. Budynek murowany jest z cegły i wzniesiony na planie podobnym do prostokąta (niesymetryczny). Jest dwukondygnacyjny z wysokim użytkowym poddaszem. Budynek posiada elewację dziewięcioosiową i pokryty jest czterospadowym dachem (nad ryzalitami dwuspadowym) wykonanym z dachówki ceramicznej karpiówki. W osi środkowej piętra znajduje się balkon z płytową balustradą podparty dwiema gładkimi kolumnami. Osłania on wejście główne do budynku tworząc sklepienie łukowe pełne. Szczyty ryzalitów zakończone zostały wolutowo.