Polowy schron piechoty w odmianie stosunkowo rzadko stosowanej na Śląsku - do ognia czołowego. Schron pierwotnie znajdował się na stacji kolejowej, jednakże po nieudanych próbach rozebrania go, został przewieziony koleją poza miasto i zrzucony do rowu. Dzięki temu można przyjrzeć się szczegółom konstrukcyjnym zwykle niedostępnym do zwiedzania - płyta wylewki pod fundament czy fragmenty zbrojenia stropowego.

Wieża ciśnień została wybudowana w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Wykonawcom udało się ukończyć inwestycję przed wybuchem drugiej wojny światowej. Zanim do Lublińca wkroczyły wojska niemieckie na dachu wieży było ulokowane stanowisko polskiego wojska tj. żołnierzy 74 GPP. Niemieckim samolotom nie udało się 1 września 1939r. zniszczyć budowli. Zrzucone bomby zamiast trafić w więżę uderzyły w przydrożny krzyż umiejscowiony przy skrzyżowaniu ulicy Częstochowskiej oraz Kochcickiej.

Adaptacja miejskiego lasu na potrzeby rekreacji mieszkańców rozpoczęła się w latach 70-tych XIX wieku. Wtedy wytyczono pierwsze ścieżki, zbudowano krąg taneczny „Grzybek”, stoły i ławki. Szczególnie lubianym miejscem spacerowiczów była grobla obsadzona dębami, niektóre z nich liczą już 300 lat. Przed I wojną światową utworzono boisko sportowe, staw kąpielowy wraz z kabinami, kanał z mostkiem oraz plac zabaw dla dzieci.