Polowy schron piechoty - okolice Kochcic

Najbardziej nietypowy i jednocześnie unikalny w skali kraju, polowy schron piechoty. Jeśli wierzyć Januszowi Miniewiczowi, jest to jedyny w Polsce zachowany schron polowy dla armaty p.panc. wz.36. W ogóle powstało ich kilka, jeden na pozycji lublinieckiej i kilka na pozycji rybnickiej. Zachował się tylko ten jeden, wybudowany w klasie odporności "B". Obiekt posiada dwie izby, bojową i załogi. Również nie został ukończony, otacza go wał ziemi przygotowanej do wykonania nasypów. Gęsto porośnięty krzakami.

Na zapolu obiektu, w pobliskim lesie, znajdują się dobrze zachowane, polskie okopy z 1939 roku.

Kaplica pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Kaplica pod wezwaniem. Podwyższenia Krzyża Św. Kaplica jest murowana, wewnątrz znajdują się rzeźby:
– grupa Ukrzyżowania o charakterze barokowo-ludowym oraz posąg św. Jana Nepomucena.

Kościół pw. Najśw. Serca Pana Jezusa

Kościół pw. Najśw. Serca Pana Jezusa z 1910 r., obecny kościół w Kochcicach znajduje się w miejscu, gdzie ostatni feudalny pan tutejszego zamku, hrabia Ludwik Karol Ballestrem miał swoją stajnię. Została ona przebudowana w latach 1945 – 46.

Pałac w Kochcicach

Pałac z lat 1903-1909 zbudowany z inicjatywy właścicieli miejscowych dóbr Ballestremów, zespół pałacowo-dworski jest dawną posiadłością Ludwika Karola Ballestrema.

Pałac Ludwika Karola von Ballestrema w Kochcicach

Pałac Ludwika Karola von Ballestrema znajdujący się w miejscowości Kochcice w powiecie lublinieckim w województwie śląskim.

Kochcice i przylegający do nich majątek ziemski zostały nabyte przez Franciszka von Ballestrema na przełomie XIX i XX wieku. Ofiarował je swojemu synowi, Karolowi Ludwikowi von Ballestremowi, na którego polecenie w latach 1903-1909 zbudowano pałac w stylu neobarokowym. Wokół pałacu założono park – od północy w typie angielskim z dwoma zarybionymi stawami i bogatym drzewostanem, a od południa w stylu francuskim. Ponadto zbudowano gorzelnię i stajnię dla 30 koni. Hrabia Ballestrem uciekł z Górnego Śląska w 1945 roku. Pałac trafia w ręce miejscowej ludności i żołnierzy radzieckich, zostaje ograbiony z dzieł sztuki i częściowo zniszczony. Do roku 1952 w pałacu mieścił się ośrodkiem kolonijnym. Do roku 1962 był ośrodkiem szkolenia Kadr Rolniczych.

Od 20 marca 1963 roku w pałacu funkcjonuje Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji. Pałac jest zachowany w dobrym stanie. Dyrekcja Ośrodka została nagrodzona w 1992 roku Złotym Medalem Ministra Kultury i Sztuki za utrzymanie przypałacowego parku. W sąsiedztwie parku znajduje się kilka budynków gospodarczych z lat 1902-1903.