Na początku XIX wieku dobra Panoszów i Zborowskie wraz z przyległymi folwarkami były własnością Edwarda von Kościelskiego. Być może to za jego czasów przy folwarku w Patoce wzniesiono pałac, który został przebudowany i powiększony przez księcia Hugo von Radolina, pod koniec XIX w. Książę wywodził się z polskiego rodu rycerskiego – Radolińskich – jego przodkowie posiadali liczne majątki na terenie Wielkopolski.

Pod koniec XVIII w. rodzina uzyskała z rąk króla pruskiego tytuł hrabiowski. Hugo hrabia Radolin-Radoliński w 1888 r. otrzymał tytuł księcia pruskiego i zmienił nazwisko na von Radolin. Mniej więcej w tym samym czasie nabył majątki na Górnym Śląsku, wśród których znalazły się folwarki Panoszów i Patoka. Ostatnim właścicielem przed 1945 r. był Herman Reemtsma.

W przebudowanym pałacu w Patoce mieszkał następnie hrabia Alfred von Radolin. Po 1945 r. upaństwowiony zabytek pełnił przeróżne funkcje. Mieściła się w nim między innymi szkoła ogrodnicza. Kolejnym gospodarzem zabytku był ośrodek odwykowy dla narkomanów.

Obecnie obiekt znajduje się w rękach prywatnych. Właściciele przeprowadzili remont elewacji. Neobarokowy pałac murowany z cegły, potynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, dwukondygnacjowy, podpiwniczony, nakryty dachem mansardowym z lukarnami. Fasada siedmioosiowa, poprzedzona podjazdem, z centralnie umieszczonym pozornym ryzalitem z tarasem wspartym na czterech kolumnach.

Podobne ryzality na osiach elewacji południowej i zachodniej (tu poprzedzony tarasem). Wszystkie pozorne ryzality zwieńczone półkoliście zamkniętymi naczółkami, ze spływami wolutowymi, w elewacji wschodniej (fasadzie) umieszczono w nim kartusz herbowy.

W elewacji południowej niewielki jednoosiowy centralny ryzalit. Elewacje zachowały dawne podziały, przyziemie i naroża budynku są boniowane, okna w prostokątnych opaskach z gzymsami. Układ wnętrz dwutraktowy, częściowo przekształcony, z korytarzem między traktami i centralnie umieszczoną klatką schodową.